Z Carrello przez życie: niezrozumiałe historie odkryć rodzinnych

< h3>piszą do nas. Nie, poważnie! Piszą, dzielą się wskazówkami, uwagami i pomysłami. Nie masz pojęcia, jak cenne jest to dla nas! Czasami opowiadamy całe historie, dzielimy się zabawnymi sytuacjami i wysyłamy zdjęcia swoich dzieci. < / h3>
< h3 > takie szczere skarby naszych klientów są dla nas szczególnym archiwum. Archiwum szczerości, życia, świadectwa, że jesteśmy częścią twojego rodzinnego szczęścia. < / H3>
< h3 > za zgodą ich autorów dzielimy się dziś kilkoma takimi historiami. < / h3>

"nie chcę przegapić ani chwili!"Julia, mama Artemczyka (10 miesięcy)< / h2 > < B>

< h3 > jeszcze moja mama nauczyła mnie żyć "zgodnie z harmonogramem". Kiedy wszystko jest jasne, zgodnie z planem. Kiedyś starałem się zarabiać na kreatywności, opanowałem projekt. Ale szybko zrozumiałem: nie moje. Wyjechała, dostała pracę w dziale finansowym lokalnego dużego hipermarketu. Tutaj-jak ryba w wodzie. < / h3 >

< br > tak, dziecko też planowaliśmy:) ale potem ...wszystko się zmieniło.  < / h3>

< br>szaleńczo kocham mojego syna, ale nie chciałem też rezygnować z pracy... Najpierw próbowałem jakoś połączyć, próbowałem zatrudnić nianię... < / h3 >

< br > ale pewnego dnia przyszła z pracy, a niania jest taka: A temat "mama" powiedział! Wyobrażacie sobie? Beze mnie!!! < / h3 >

< br > Jak mnie okryło... a jak zrobi pierwszy krok to ja za dziesięć kilometrów debet z kredytem ściągam? Czy nowe słowa zaczną mówić? Tak, może być jeszcze kilka chwil!

< h3>wszystko, Artem będzie ze mną! Postanowiłam, że przynajmniej kilka dni w tygodniu zabiorę dziecko do pracy. Miałem już wtedy swoje biuro, a szefowie nie mieli nic przeciwko.< / h3>

okazało się, że podarowany przez nepoci wózek 3w1 trzy w jednym - jak najbardziej przy okazji. W końcu w zestawie była koszulka samochodowa. < / h3>

i gdzieś od dziewiątego miesiąca życia zaczęliśmy chodzić do pracy razem. < / h3>

< br>wkładam go do samochodu, mocuję pasami: voila! 25 minut i jesteśmy w pracy. Często zasypiał na drodze. A ja go spokojnie wyjmę z samochodu i zabiorę do windy i przywitam się ze wszystkimi w biurze, trzymając gondolę w jednej ręce - a on wie, że śpi. Kładę czapkę samochodową przy biurku, wyciszam dźwięk na smartfonie-i pracuję. Obudzi się-albo karmię, albo wbijam w uchwyty ukochanego słonia - i dalej do liczb. < / h3>

< br>bardzo wygodna koszulka Carrello Aurora! Mały rośnie-wkrótce będziemy Fotelik Samochodowy kupować - podobało nam się bycie razem :-) a tu wybór jest oczywisty: fotelik będzie na pewno Carrello!

"jak Córka Dorosła W jeden dzień" Jurij, Tata Poliny (1 rok)

na długo przed narodzinami dziecka wiedziałem, że podzielę obowiązki związane z opieką nad dzieckiem równo z żoną. < / h3> < h3>zawsze szalały historie o ojcach, którzy bohatersko zmienili raz w życiu pieluchę i za to otrzymali tytuł "superpapa". 

< br>ludzie, co wy?! Przebieranie się, karmienie, usypianie, śpiewanie kołysanek, a nawet sprzątanie kupy to tak samo "papieski" biznes jak"mama"!< / h3>

ale teraz nie o tym. W jakiś sposób nasza mama musiała wyjechać w ważną podróż służbową. Na tydzień.

< / h3> < h3>Paulinka miała wtedy 9 miesięcy. Oczywiście zostałem z dzieckiem. Wziąłem kilka dni wolnego w pracy. Nasze babcie mieszkają daleko, więc moja córka i ja byliśmy gospodarzami. 

szczerze mówiąc, nieobecność mamy odczuła się od razu. Ale "nie jesteśmy przyzwyczajeni do wycofywania się". Pomogło mi kilka gadżetów dla dzieci jednocześnie: krzesełko do karmienia, kojec, w którym bawiło się dziecko. Ale prawdziwym odkryciem dla mnie były chodziki od Carrello. Kupiliśmy je prawie spontanicznie-zobaczyliśmy dobrą cenę, pomyśleliśmy: bierzemy, będzie widać.
< / h3>

a teraz nadszedł ich czas!< / h3>

< br>pole zostało zastąpione: albo śmieje się, piszczy, goni po mieszkaniu, albo zatrzymuje się nad wbudowanym panelem gry "przykleja się": włącza muzykę, kręci grzechotkami, naciska przyciski...< / h3>

< br>pamiętam, że wrzuciłem wtedy wideo do żony, a ona pisze w odpowiedzi: "właśnie wczoraj wyjechałam z domu?! Pola jakby bardzo dorosła))) " < / h3>

a ja w tym czasie miałem wolne ręce do gotowania, sprzątania, mycia zębów i filiżanki kawy. No fajnie! Dlatego ogromne podziękowania dla sklepu za możliwość spontanicznego zakupu i oczywiście dla firmy Carrello-jesteś najlepszy!

" będziesz teraz słuchać babci!"Natalia Iwanowna, babcia Andryuszy (10 miesięcy)< / h2 >

< /p> < h3 > młodzież poszła teraz - nie możesz zapędzić pogrzebacza do wioski... w końcu mówię: powietrze jest czystsze, nie ma gazów spalinowych, trawa jest bardziej zielona, a ludzie są milsi i prostsi. Dom jest przestronny - Zamieszkaj z nami przynajmniej na lato! Ech, tylko powietrze wstrząsa ...

siedzę, żałuję, przeglądam zdjęcia wnuka. A mój dziadek do mnie i powiedz: ty, mówi, mniej tryndy, a więcej myśl, Jak stworzyć warunki dla wnuka! Gdzie będzie grał-na podwórku z kurami? A spać-na piecu? < / h3>

< br>poszłam do Avdotiewny na herbatę-od pół roku chwali się, że jej wnuki mieszkają i nie chcą wyjeżdżać. Są u niej wprawdzie prawie uczniami, a nasz Andrius nauczył się tylko siedzieć, ale mimo to. 

A Ta mi weź tak i pokaż to: kojec się nazywa. Beczka jest taka siatkowa. Avdotievna mówi: ta stara, ma 20 lat. Ale i tak wnuki w niej praktycznie dorastały.  Tam siedzieli, bawili się, spali. Mówi się, że ten kojec zarówno na polu, jak i do ogrodu ciągnęliśmy ze sobą, więc dziecko było pod opieką, a praca nie stała. < / h3>

< br>pojechaliśmy z dziadkiem do miasta, do sklepu z artykułami dla dzieci. Mówimy: potrzebujemy kojca, tylko najlepszy. Dla wnuka. Kupić. Coś bardzo małego. Dziwnie tak się układa: była mała paczka-Praz! i prawie pokój dziecięcy.   Kojec Carrello Grande < / a> 

< / h3> < h3>namówili nas do przyprowadzenia Andrzeja na dzień. Wsadzili go do kojca. Zabawki. Dziecko siedzi, ćwierka coś na swój sposób, nie ma nic wspólnego z dorosłymi. Lato, ogród, cień drzew, śpiewają ptaki...  Więc zasnął mały tam, wśród zabawek.krótko mówiąc, teraz mamy wnuka! Synowa nie jest zadowolona, syn powtarza wszystko "Dziękuję mamo". Przynajmniej do jesieni, podczas kopania ziemniaków, będziemy opiekować się Andriushą! 

"podróż nauczyła mnie ... wózek" Alina, mama Mikołaja (1,5 roku)

< / p>

jestem jedną z tych mam, które panicznie bały się podróżować z dzieckiem. A jeśli zwymiotujesz? A jeśli będzie płakać? A jeśli napad złości zapada nieoczekiwanie w obcym mieście?...< / h3>

< br>W Domu Wszystko jest proste: płacze - kołysała się w łóżeczku. Płacze na ulicy-kołysała się w wózku. A w podróży? Ciągnąć ze sobą cały "pojazd"? < / h3>

"też mam problem" - powiedział los w formie prostej reklamy lekkich i kompaktowych wózków dziecięcych. "Jak chcesz" - odpowiedziałem losowi. I kupiłam wózek Carrello Astra. < / h3>

< br>jakie to piękno, gdy wózek waży 8 kilogramów! Bardzo wygodnie się składa! Posiada teleskopowy uchwyt! I można ją zwinąć jak walizkę! w zestawie bardzo wygodna jest torba do przenoszenia . Nie mówię już o pojemnym koszu, stromej amortyzacji (kostka brukowa w każdym kraju nie jest już dla nas wyrokiem). < / h3>

< br>a jak wygodnie jest w niej Mój Mikołaj, po prostu się naćpiewa i często zasypia na brzegu morza właśnie w wózku. Jak dla mnie to najlepsza inwestycja! wiesz, skąd ci to piszę? Z brzegu oceanu! Siedzę na nabrzeżu w Porto, Święty Mikołaj śpi, wdychając słoną bryzę, a ja myślę-dalej do San Francisco, czy do Barcelony? 

" Nie ucz dzieci jeść, tylko stwórz warunki!"Siergiej Iwanowicz, sąsiad Miszy (1 rok, 1 miesiąc)

długo słuchałem tych rozmów. Masza przychodzi do nas "po sól" - i chodźmy na głupią synową. I wszystko o jednym: karmienie dziecka, mówi, nie wiedzą, jak... łyżki są złe, trzymają się źle, a jak tłuczone ziemniaki, te zakupione chemikalia pchają go, biednego ... < / h3 >

< br > najpierw próbowałem wyjaśnić: Mash, mówię, jestem psychologiem dziecięcym, posłuchaj mnie: Twoje dziecko "musi jeść, to jest przydatne" - do jednego miejsca! Stwórz mu warunki, aby nie zauważył tego jedzenia! < / h3>

Mówi: nakarmiłam trójkę bez tych waszych psychologii ... no i zamilkłem.< / h3>

< br>a kiedyś w windzie spotkałem młodą sąsiadkę-matkę tego samego Miszy. "Czy masz wysokie krzesełko do karmienia?” - pytać. "Nie, ale dlaczego, karmimy dziecko na kanapie". < / h3>

< br>"spróbuj w krzesełku. Wybierz tylko pasek do gier i pasy bezpieczeństwa. Czy Twoja Misha lubi spać po jedzeniu? Następnie weź z funkcją choroby lokomocyjnej " < / h3>

< br>radziłem - i sam nie byłem pewien, czy będą słuchać. Tam" mama rodziny " decyduje o wszystkim.

ale po półtora miesiąca spotykam się z sąsiadką - a ona cały czas świeciła: "Nie wiem, jak ci podziękować! Teraz w zupełnie nowy sposób jemy"

...Krótko mówiąc, nie mogłem się oprzeć, poszedłem do ich domu. Siedzi ich Misza w stylowym czarno-białym "tronie", przed nim zabawki na blacie są rozrzucone, bawi się, a babcia (!) karmi wnuka, radosna, zadowolona.   < / h3>

"on teraz w nim śpi! I je! I gra! Nawet nie sądziłam, że są takie cuda techniki! Naciśnij przycisk z innego pokoju - On sam zaczyna się kołysać!"- ćwierkała Sąsiadka.< / h3 >

< br > zapisałem model: krzesełko Carrello Cascata. < / a > córka postanowiła wyjść za mąż. Więc takie krzesełko może być wkrótce potrzebne...

* * *
tak, dzieci rosną bardzo szybko. Pozostają tylko zdjęcia, domowe filmy i miłe wspomnienia. Jak wspaniale jest, że częścią tych wspomnień są pomocnicy, których produkujemy. Dla nas to znacznie więcej niż tylko wysoka Ocena. To dla nas sens życia. < / h3>

< br>rozwijaj się duży i zdrowy, a my będziemy nadal pracować nad tym, aby Twoje wspomnienia były jak najjaśniejsze!